Ανδοκίδης, Περί της προς Λακεδαιμονίους ειρήνης, 4-5

 Καὶ τότε ἡμῖν εἰρήνη ἐγένετο πρὸς Λακεδαιμονίους ἔτη πεντήκοντα, καὶ ἐνεμείναμεν ἀμφότεροι ταύταις ταῖς σπονδαῖς ἔτη τριακαίδεκα. ἓν δὴ τοῦτο, ὦ Ἀθηναῖοι, πρῶτον σκεψώμεθα. ἐν ταύτῃ τῇ εἰρήνῃ ὁ δῆμος ὁ [τῶν] Ἀθηναίων ἔσθ’ ὅπου κατελύθη; οὐδεὶς ἀποδείξει. ἀγαθὰ δὲ ὅσα ἐγένετο διὰ ταύτην τὴν εἰρήνην, ἐγὼ ὑμῖν φράσω. πρῶτον μὲν τὸν Πειραιᾶ ἐτειχίσαμεν ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ, εἶτα τὸ μακρὸν τεῖχος τὸ βόρειον· ἀντὶ δὲ τῶν τριήρων αἳ τότε ἡμῖν ἦσαν παλαιαὶ καὶ ἄπλοι, αἷς βασιλέα καὶ τοὺς βαρβάρους καταναυμαχήσαντες ἠλευθερώσαμεν τοὺς Ἕλληνας, ἀντὶ τούτων τῶν νεῶν ἑκατὸν τριήρεις ἐναυπηγησάμεθα, καὶ πρῶτον τότε τριακοσίους ἱππέας κατεστησάμεθα καὶ τοξότας τριακοσίους Σκύθας ἐπριάμεθα. ταῦτα ἐκ τῆς εἰρήνης τῆς πρὸς Λακεδαιμονίους ἀγαθὰ τῇ πόλει καὶ δύναμις τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐγένετο.

Άγνωστες λέξεις

ἐμμένω: μένω πιστός, τηρώ

ἓν τοῦτο: μόνο το εξής

ἔσθ’ ὅπου κατελύθη: υπήρχε περίπτωση να καταλυθεί

ἄπλους: ακατάλληλος να ταξιδέψει στη θάλασσα, άχρηστος

καθίσταμαι: εγκαθιστώ, οργανώνω σώμα...

ὠνέομαι-οῦμαι, ἐωνούμην, ὠνήσομαι, ἐπριάμην - ἐωνήθην, ἐώνημαι: αγοράζω

Παρατηρήσεις

τεῖχος, τριήρων, νεῶν, ἱππέας: να κλιθούν και στους δύο αριθμούς.

παλαιαὶ, ἄπλοι, οὐδεὶς: να κλιθούν και στα τρία γένη (όπου είναι δυνατόν) και στους δύο αριθμούς.

κατελύθη, ἠλευθερώσαμεν: να γραφούν το α΄ και β΄ ενικό καθώς και το γ΄ πληθυντικό όλων των εγκλίσεων στον ενεστώτα και αόριστο.

ἀποδείξει, κατεστησάμεθα, ἐγένετο: να αντικατασταθούν χρονικά στο β΄ ενικό οριστικής και β΄ πληθυντικό υποτακτικής και ευκτικής.

ἀποδείξει: να δοθεί το β΄ ενικό και β΄ και γ΄ πληθυντικό μέσου παρακειμένου σε οριστική, ευκτική και προστακτική. Επίσης να γραφεί το απαρέμφατο του ίδιου χρόνου.

Απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις

ᾄδεται, θρυλεῖται = διαδίδεται

αἰσχρόν ἐστι = είναι αισχρό

ἀκμή (ἐστι) = είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή

ἀλυσιτελές ἐστι = είναι επιζήμιο

ἁμαρτάνεται = γίνεται σφάλμα

ἀμήχανόν ἐστι = είναι δύσκολο

ἀναγκαίως ἔχει = είναι αναγκαίο

ἀνάγκη ἐστί = είναι ανάγκη

ἄξιόν ἐστι = αξίζει

ἀρκεῖ (μοι) = (μου) αρκεί

ἀρκούντως ἔχει= αρκεί

δεῖ = πρέπει, επιβάλλεται

δεινῶς ἔχει

δηλοῖ = είναι ή γίνεται φανερό

δῆλόν ἐστι = είναι φανερό

διαφέρει = υπάρχει διαφορά, ενδιαφέρον, συμφέρον

δίκαιον ἐστι = είναι δίκαιο

δοκεῖ = φαίνεται, νομίζεται, φαίνεται καλόν

δυνατόν ἐστι = είναι δυνατόν

ἐγγίγνεται = είναι δυνατόν, επιτρέπεται

ἐγχωρεῖ = είναι επιτετραμμένο, είναι δυνατό

εἰκός ἐστι = είναι φυσικό ή επόμενο

εἵμαρται, εἵμαρτο = είναι ή ήταν πεπρωμένο

εἰσβαίνει μοι = έρχεται στο νου (μου), μου έρχεται η ιδέα

ἐλπίς (ἐστι)^· φόβος ἐστί

ἐνδέχεται =είναι ενδεχόμενο, είναι δυνατόν

ἔνεστι ή ἔνι = είναι δυνατόν

ἔοικε = φαίνεται

ἔργον (ἐστί) =είναι δύσκολο έργο

ἔστιν = είναι δυνατόν, επιτρέπεται

ἡδύ ἐστι = είναι ευχάριστο

θέμις (ἐστί)* = είναι δίκαιο, είναι συνήθεια

καιρός (ἐστι) = είναι κατάλληλη στιγμή, ευκαιρία

κακώς έχει· ὁρθῶς ἔχει

καλόν ἐστι = είναι καλόν

καλῶς ἔχει = είναι καλό

κίνδυνός (ἐστι)· λόγος ἐστί

λέγεται, εἴρηται, κηρύττεται, ἀγγέλλεται, ἤγγελται, ἠγγέλθη = λέγεται...

μέλλει = πρόκειται

μέτεστί μοι τινος (ἔστι μοι μετουσία τινός)= μετέχω σε κάτω, έχω δικαίωμα σε κάτι

νομίζεται, νενόμισται

νόμος (ἐστί) = υπάρχει νόμος, επιβάλλει ή ορίζει ο νόμος

ὁμολογεῖται, ὥρισται

οἷόν τ' ἐστι = είναι δυνατόν

οὐδείς φθόνος (ἐστί) = δεν έχω καμίαν αντίρρηση, είμαι πρόθυμος

ὄφελός (ἐστι)· αἰσχύνη εστί, ὄνειδός (ἐστι)

πάρεστι ή πάρα = είναι δυνατό, είναι εύκολο

παρέχει = είναι επιτετραμμένο, είναι εύκολο

παρίσταταί μοι = έρχεται στο νου μου. κ.ά.

πέπρωται, πέπρωτο = είναι ή ήταν πεπρωμένο

πλημμελές ἐστι =είναι εσφαλμένο ή προσβλητικό

πρέπει = πρέπει, αρμόζει

προὔργου ἐστί = είναι χρήσιμο, ωφέλιμο, συμφέρον

προσήκει = ανήκει, πρέπει, αρμόζει

προσηκόντως ἔχει = είναι πρέπον

προστέτακται = έχει προσταχθεί

προχωρεῖ =προχωρεί καλά, «πετυχαίνει η δουλειά»

ῥᾴδιόν ἐστι = είναι εύκολο

ῥᾳδίως ἔχει = είναι εύκολο

σαφές ἐστι = είναι σαφές

σημαίνει = δίδεται σημείο

συμβαίνει = συμβαίνει, τυχαίνει

συμπίπτει = συμβαίνει

συμφέρει = είναι ωφέλιμο, συμφέρει

σχολή μοι(ἐστι) = έχω καιρό

φανερόν ἐστι = είναι φανερό

φιλεῖ = συνηθίζεται

χαλεπόν ἐστι = είναι δύσκολο

χρεών (ἐστι) = είναι μοιραίο, αναγκαίο, επιβεβλημένο

ὥρα ἐστί = είναι κατάλληλος χρόνος

Περιφράσεις με αναφορικές αντωνυμίες και επιρρήματα

ἔστιν ὅστις(ὅς) = κάποιος

οὐκ ἔστιν ὅστις(ὅς) = κανείς

οὐκ ἔστιν ὅστις(ὅς) οὐκ = όλοι

ἔστιν ὅτε = μερικές φορές

οὐκ ἔστιν ὅτε = ποτέ

οὐκ ἔστιν ὅτε οὐκ =πάντοτε

ἔστιν ὅπως = κάπως

οὐκ ἔστιν ὅπως = με κανένα τρόπο

οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ = οπωσδήποτε, με κάθε τρόπο, σίγουρα

ἔστιν ὅπου = κάπου

οὐκ ἔστιν ὅπου = πουθενά

οὐκ ἔστιν ὅπου οὐκ = παντού

Πλάγιος Λόγος Ευθύς Λόγος και μετατροπές

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΕ ΕΥΘΥ

Λόγω μορφής του blog  δεν εμφανίζεται σωστά το κείμενο, 
γι' αυτό κάντε κλικ στον τίτλο 
"Πλάγιος Λόγος Ευθύς Λόγος και μετατροπές".

Ισοκράτης, Πλαταϊκός 14.1–3

49. Ισοκράτης, Πλαταϊκός 14.1–3

Εἰδότες ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τοῖς ἀδικουμένοις προθύμως βοηθεῖν εἰθισμένους καὶ τοῖς εὐεργέταις μεγίστην χάριν ἀποδιδόντας, ἥκομεν ἱκετεύσοντες μὴ περιιδεῖν ἡμᾶς εἰρήνης οὔσης ἀναστάτους ὑπὸ Θηβαίων γεγενημένους. πολλῶν δ’ ἤδη πρὸς ὑμᾶς καταφυγόντων καὶ διαπραξαμένων ἅπανθ’ ὅσων ἐδεήθησαν, ἡγούμεθα μάλισθ’ ὑμῖν προσήκειν περὶ τῆς ἡμετέρας πόλεως ποιήσασθαι πρόνοιαν· οὔτε γὰρ ἂν ἀδικώτερον οὐδένας ἡμῶν εὕροιτε τηλικαύταις συμφοραῖς περιπεπτωκότας, οὔτ’ ἐκ πλείονος χρόνου πρὸς τὴν ὑμετέραν πόλιν οἰκειότερον διακειμένους. ἔτι δὲ τοιούτων δεησόμενοι πάρεσμεν ἐν οἷς κίνδυνος μὲν οὐδεὶς ἔνεστιν, ἅπαντες δ’ ἄνθρωποι νομιοῦσιν ὑμᾶς πειθομένους ὁσιωτάτους καὶ δικαιοτάτους εἶναι τῶν Ἑλλήνων. Εἰ μὲν οὖν μὴ Θηβαίους ἑωρῶμεν ἐκ παντὸς τρόπου παρεσκευασμένους πείθειν ὑμᾶς, ὡς οὐδὲν εἰς ἡμᾶς ἐξημαρτήκασι, διὰ βραχέων ἂν ἐποιησάμεθα τοὺς λόγους··ἐπειδὴ δ’ εἰς τοῦθ’ ἥκομεν ἀτυχίας ὥστε μὴ μόνον ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα πρὸς τούτους, ἀλλὰ καὶ τῶν ῥητόρων πρὸς τοὺς δυνατωτάτους, οὓς ἀπὸ τῶν ἡμετέρων αὑτοῖς οὗτοι παρεσκευάσαντο συνηγόρους, ἀναγκαῖον διὰ μακροτέρων δηλῶσαι περὶ αὐτῶν.

Άγνωστες λέξεις

μεγίστην χάριν ἀποδίδωμί τινι: ανταποδίδω σε κάποιον την ευεργεσία

φανερὰν ἔχθραν κατατίθεμαι: μένω αδιάφορος, αδιαφορώ, ανέχομαι

ἀνάστατος: διωγμένος από την πατρίδα

διάκειμαι οἰκείως: έχω φιλικές διαθέσεις

Παρατηρήσεις

ἀτυχίας, ἀγῶνα, ῥητόρων: να γραφούν στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού.

πλείονος, βραχέων: να δοθούν οι τρεις βαθμοί των λέξεων στον ίδιο ακριβώς τύπο.

περιιδεῖν, ἐδεήθησαν: να αντικατασταθούν χρονικά.

βοηθεῖν, ἡγούμεθα, ἑωρῶμεν, δηλῶσαι: να αντικατασταθούν εγκλιτικά στο β΄ ενικό και β΄ πληθυντικό του ενεστώτα της ίδιας φωνής.

ἀποδιδόντας: να δοθεί το β΄ και γ΄ πληθυντικό ενεστώτα και αορίστου β΄ σε όλες τις εγκλίσεις και των δύο φωνών. Επίσης να γραφούν το απαρέμφατο και οι μετοχές (στην ονομαστική και γενική ενικού).